Oud-shorttrackster, die term doet Avalon Aardoom wel een beetje pijn. Want tot voor kort was ze ‘gewoon’ shorttrackster. En niet zomaar een, ze was een van de toptalenten binnen de nationale ploeg.
Maar een hartafwijking dwingt Aardoom nu een punt te zetten achter haar topsportcarrière. “Toen ik het hoorde, kon ik alleen maar huilen en heb ik mezelf drie dagen opgesloten in mijn kamer,” vertelt de shorttrackster bij Langs de Lijn En Omstreken.
Geboren shorttrackster
Shorttrack zit bij de 22-jarige Aardoom in het bloed. Haar tante Priscilla Ernst nam twee keer deel aan de Olympische Spelen en haar moeder is shorttracktrainster. “Ik wist op mijn vierde al dat ik wereldkampioen wilde worden en dat ik naar de Spelen wilde.”
Lange tijd leken die dromen ook uit te kunnen komen, ondanks haar aangeboren hartafwijking. “Ik kon een hartslag krijgen van bijna 300 per minuut en dat kon dan een half uur duren,” zegt Aardoom. “Ik werd er heel moe van en soms viel ik flauw, maar het was nooit levensbedreigend.”
Operatie
Artsen waarschuwden dat ze beter kon stoppen met topsport, maar Aardoom liet zich nergens van weerhouden. “Ik had een droom en had lak aan wat anderen zeiden.”
Onder medische begeleiding ging de jonge shorttrackster door met haar sport. Maar om echt tot de top te kunnen behoren, moest ze geopereerd worden. “Pas op mijn zestiende wisten ze waar het probleem precies zat, dus toen ben ik geopereerd.”
Bij Langs de Lijn En Omstreken vertelt Aardoom over de operatie die ze onderging:
“De revalidatie ging in eerste instantie soepel, maar na een paar maanden ging het toch minder. Ik heb dat schaatsseizoen laten gaan en heb de tijd genomen om te revalideren.”
En met succes: in 2018 werd Aardoom opgenomen in de nationale selectie en won ze zilver op de NK. “Dat was een van mijn dromen en die heb ik waargemaakt. Daar ben ik heel erg trots op.”
Maar vorig jaar ging het toch weer mis. “We waren op trainingskamp in Frankrijk en we deden een tijdrit, bergop. Ik voelde na tien minuten pijn op mijn borst. Ergens herkende ik het, maar ik dacht ook meteen dat mijn hart gewoon even oversprong,” blikt Aardoom terug.
Toch lag ze van het ene op het andere moment in de berm, met haar fiets bovenop haar. “Ik kon me niet herinneren wat er was gebeurd vanaf het moment dat ik de pijn voelde.”
Aardoom kwam weer terecht in een lang medisch traject. “Ik viel steeds vaker bijna flauw, voelde de pijn op mijn borst, kwam vijf kilo aan, maar die hoge hartslag van vroeger had ik niet meer.”
Medici konden haar niet zeggen wat er aan de hand was. “Ik ben naar drie psychologen gestuurd en heb neurologische onderzoeken gehad, maar dat was het allemaal niet.”
Ondertussen trainde de shorttrackster gewoon door, al ging dat steeds minder goed. Tot ze eind vorig jaar opnieuw druk op haar borst voelde en haar mond plots scheef hing. “In de ambulance hebben ze een hartafwijking gezien, maar op de een of andere manier is die scan kwijtgeraakt.”
Bekijk hieronder hoe Aardoom het einde van haar carrière heeft proberen te verwerken:
Opnieuw volgden er onderzoeken zonder dat er een duidelijke diagnose werd gesteld. “Maar waarschijnlijk heb ik nu juist een te trage hartslag en zal ik een pacemaker moeten.”
Aardoom kreeg ook opnieuw het advies van de artsen om te stoppen met topsport. Deze keer was dat niet aan dovemansoren gericht. Aardoom besloot een punt achter haar carrière te zetten. “Mijn prioriteit is dat ik gezond word en een normaal leven kan leiden, want nu ben ik moe na alles wat ik doe.”
Toekomst
“Nu ga ik naar Canada want ik wil graag even weg uit Nederland”, aldus de voormalig topsportster. “Ik woon naast de schaatsbaan en ik vind het lastig om hier te zijn. Ik had geen plan B, maar nu ben ik daartoe gedwongen. In Canada ga ik een opleiding volgen tot trainster en tot rust komen.”
Bron: NOS
